Przy sterze - Szanty

Przy sterze stałem, kiepska rzecz,  C a
Bo wiatr tej nocy szalał wciąż.     F G
Na chwilę zamyśliłem się            C a
I ster wyśliznął mi się z rąk.      F G C
O rafę statek otarł się,            F
Zalała woda pokład wkrąg.           F
Kapitan wściekły złapał mnie,       F
Zamachnął się, wymierzył cios.      F G

Raz walnął pięścią mocno w łeb      C a
I nie poczułem więcej nic.          F G
Przeszła noc i nastał dzień,        C a
Trzeba znów płynąć, żeby żyć.       F G C

Kabestan kręcić trudno jest,
A nas niewielu było tam.
Parliśmy na handszpaki fest
I łańcuch w kluzie wolno drgał.
Wtem pod stopami czuję coś,
Co miękko rusza się i już
Wiem, że to bosman, ostry gość,
Co drzemkę sobie uciął tu.

Do portu, po miesiącach dwóch,
Przybiliśmy na jakiś czas.
Na kejach panny, w knajpach rum,
Przydałoby się wyrwać tam.
Pytam Starego, gdzie mój szmal,
Jaką zapłatę dla mnie ma?
On, groźnie patrząc, wolno wstał-
Ja Ci zapłatę chłopcze dam.


Gdy wreszcie morza miałem dość,
Na ląd wróciłem, by żyć tu.
W tawernie siedząc w ciemną noc
Ujrzałem pannę - istny cud.
Podszedłem do niej cicho tak
I wyszeptałem kilka słów.
Wtem jakiś gość, co obok stał,
Odwrócił się i wtedy znów...