Fregata z Packet Line - Szanty

Dla niej czy sztorm na Dogger Bank,    d
Czy śnieg, czy gęsta mgła,             C
To wszystko nic, bo ona wciąż          C
Swym kursem morzem gna.                d A

Gdy żagle prężą się u rej              d F
Pochyla maszty swe.                    d F
I dumna tak, i szybka tak              d
Ocean dziobem tnie!                    A7 d

Więc hej-ach, dalej. Fregato z Pacet Line  d C
Tyś wiecznie w drodze i stale tam          C
Na wodach Dogger Bank.                     d A
Twe białe żagle skrzydła niosą cię         d F
czy z wiatrem, czy pod wiatr,              d F
a oceanu fale też                          d
kłaniają ci się w pas.                     A7 d

A Stary nasz tak kocha ją,
Jak dziewkę pieścić chce,
Lecz z nas wyciska siódmy pot,
Pilnuje stale, łaja i klnie.
Bo liczy się dla niego
Jej pocztą wypchany brzuch.
Więc stoi wciąż nad karkiem nam
I tyrać trzeba za dwóch.

Na pysk już padł nie jeden z nas,
Powiedział sobie, że
Z tym fachem skończyć przyszedł czas,
Bo każdy pożyć chce.
Spokojnie można krowy wszak,
Wśród pól hodować znów...
Przed statkiem jednak z Packet Line
Zdejmiemy czapki z głów.