Łabędź - Szanty

Jest w mym kraju stroma ściana             a G
co się z morza wznosi pian                 a G
tam żegnały żagle białe                    a G
piękne panny z Bristol Town.               a G a G a

Trzystu nas było w tej załodze,
trzystu pod pokład zagnano nas
bat obwieścił że dziś dla króla
życie oddać nadszedł czas.

Każdy marzy o tym żeby kiedyś wrócić tu
Gdy armada sił królewskich, w morze szła do walki znów.

W porcie czekał dumny okręt który miał nas powieźć w bój,
bój o honor i ojczyznę, chwałę Anglii pośród mórz.

Na pokładzie ciężkiej pracy nie unikaj choćbyś mógł,
w walce zaś pamiętaj o tym, żeś marynarz niebieskich kurt.

Wyrzuć z serca żal i trwogę i niebieski kubrak włóż
Nie oczekuj łaski Boga choć byś konał w głębi mórz.

Pijmy za tych co zginęli w boju gdy okręt kipiał ognie z luf
za naszych braci i za nas samych pijmy zdrowie niebieskich kurt.

Piękna była to fregata, w każdej burcie trzydzieści dział
lecz choć dzielny był nasz " Łabedz ", cholernego pecha miał.

Gdyśmy na Łabędziu naszym pierwszy raz do boju szli,
dwa Hiszpańskie galeony osaczyły nas jak psy.

Jeden Hiszpan dostał cęgi, drugi celnie zadał cios
w piekle walki huku armat, dwa okręty szły na dno.

Śmierć zabrała naszych chłopców zginął "Łabędz " pośród fal
nie czekają już na brzegu piękne panny z Bristol Town.

Trzystu nas było w tej załodze, ja cudem na beczce przeżyłem sam
jak zginęli dzielni chłopcy dzisiaj opowiadam wam.