Amsterdam - Szanty

Jest port wielki jak świat, co się zwie Amsterdam,           e h
Marynarze od lat pieśni swe nucą tam.                        C H7
Jest jak świat wielki port, marynarze w nim śpią,            e h
Jak daleki śpi fiord, zanim świt zbudzi go.                  a H7 e

   Jest port wielki jak świat, marynarze w nim mrą,         G D
   Umierają co świt, pijąc piwo i klnąc.                    e H7
   Jest port wielki jak świat, co się zwie Amsterdam,       C h
   Marynarze od lat nowi rodzą się tam.                     a H7 e

Marynarze od lat złażą tam ze swych łajb,
Obrus wielki jak świat czeka ich w każdej z knajp.
Obnażają swe kły skłonne wgryźć się w tę noc,
W tłuste podbrzusza ryb, w spasły księżyc i w los.

   Do łapczywych ich łap wszystko wpada na żer,
   Tłuszcz skapuje kap, kap, z rybich wątrób i serc.
   Potem pijani w sztok w mrok odchodzą gdzieś,
   A z bebechów ich w krąg płynie czkawka i śmiech.

Jest port wielki jak świat, co się zwie Amsterdam,
Marynarze od lat tańce swe tańczą tam.
Lubią to bez dwóch zdań, lubią to bez zdań dwóch,
Gdy o brzuchy swych pań ocierają swój brzuch.

   Potem buch kogoś w łeb, aż na dwoje mu pękł,
   Bo wybrzydzał się kiep na harmonii mdły jęk.
   Akordeon też już wydał ostatni dech,
   I znów obrus i tłuszcz, i znów czkawka i śmiech.

Jest port wielki jak świat, co się zwie Amsterdam,
Marynarze od lat zdrowie pań piją tam.
Pań tych zdrowie co noc piją w grudzień, czy w maj,
Które za złota trzos otwierają im raj.

   A gin, wódka i grog, a grog, wódka i gin
   Rozpalają im wzrok, skrzydeł przydają im.
   Żeby na skrzydłach tych mogli wzlecieć, hen, tam,
   Skąd się smarka na świat i na port Amsterdam.